بیماری‌های قلبی غالباً علائمی ایجاد نمی‌کنند. برای برخی افراد اولین علامت مشکل قلبی، یک حمله قلبی است. بقیه افراد، با این حال ممکن است آنژین قلبی را تجربه کنند که نوعی درد در قفسه سینه است که در اثر نرسیدن اکسیژن کافی به عضله قلب ایجاد می‌شود. عروق کرونر سالم می‌توانند به راحتی اکسیژن مورد نیاز قلب را تأمین کنند. اما عروقی که در اثر تصلب شرايين آسیب دیده یا باریک شده‌اند نمی‌توانند اکسیژن کافی را تأمین کنند به ویژه در زمان افزایش تقاضا مثل زمانی که فرد در حال ورزش است یا تحت فشار روحی است.
آنژین قلبی می‌تواند یک درد موقتی متوسط تا شدید در مرکز قفسه سینه باشد که گاهی اوقات به شانه چپ، پایین بازوی چپ، گلو، فک و دندان‌های پایینی نیز وارد می‌گردد. گاهی اوقات درد به شانه راست و پایین بازوی راست گسترش می‌یابد. آنژین معمولاً زمان اتفاق می‌افتد که شخص در حال فعالیت باشد و با توقف و استراحت شخص فروکش می‌کند: علائم دیگری که گاهی اوقات با آنژین رخ می‌دهد شامل تنفس دشوار، تعریق، حالت تهوع و سرگیجه است.
اگرچه آنژین معمولاً علامت بیماری قلبی است اما می‌تواند از دیگر مشکلات در سلامتی افراد ناشی شود. به عنوان مثال نقص در دریچه آئورت ممکن است جریان خون در عروق کرونر را کاهش داده و در نتیجه باعث کاهش اکسیژن در عضله قلب شود. اسپاسم شریانی که باعث تنگ شدن ناگهانی عروق کرونر می‌شود هم می‌تواند باعث آنژین شود. کم خونی شدید نیز که ممکن است اکسیژن رسانی به قلب را کاهش دهد از جمله دلایل ایجاد آنژین می‌تواند باشد.
در برخی از افراد، علائم نارسایی احتقانی قلب مانند تنگی نفس، سرفه مداوم با خلط، تورم ران، مچ و ساق پا اولین نشانه‌های بیماری قلبی هستند. نارسایی قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که عضله قلب ضعیف شده باشد و نتواند خون کافی را به بافت‌های بدن پمپ کند. گاهی اوقات علائم بیماری‌هایی که ارتباطی با قلب و عروق ندارد مانند سوءهاضمه یا رفلاکس معده (بازگشت اسید معده) می‌تواند با آنژین صدری اشتباه شود.
اگر پزشک تشخیص دهد که شما به بیماری قلبی مبتلا نیستید آزمایشات اضافی و تکمیلی را جهت یافتن علت علائم شما و انجام درمان مناسب، درخواست خواهد کرد.
نوشتار مرتبط
