زخم قرنیه، یک زخم یا شکستگی باز در سطح قرنیه است (پوشش محافظ و شفاف جلوی چشم). در اکثر موارد زخم قرنیه به صورت خراش یا آسیب دیدگی در قرنیه ایجاد شده که توسط عامل باکتریایی یا ویروسی یا قارچی آلوده میگردد، این آلودگی میتواند از قسمتهای دیگر بدن نیز منتقل گردد مثل وقتی که شخص مبتلا به گلودرد ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس دهان خود را لمس، سپس چشمهایش را لمس کند. شرایطی که طی آن فرآیند روان کنندگی چشم توسط اشک مختل میشود میتواند ریسک ابتلا به زخم قرنیه را افزایش دهد مانند: انتروپیون اکتروپیون، خشکی چشم یا استفاده از لنزهای چشمی به مدت طولانی و سایش چشمها. همچنین افرادی که در معرض پاشیدن ذراتی مانند تراشههای چوب یا فلزات هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. اگر زخم قرنیه به موقع درمان نشود میتواند به اسکار در قرنیه تبدیل شده و بینایی را مختل کند، زخم آلوده میتواند قرنیه را سوراخ کرده و عفونت وارد کره چشم شده و فرد نابینا گردد.
درمان‌ها:
جهت درمان زخم قرنیه حاصل از عفونت باکتریایی، پزشکان آنتی بیوتیک به صورت قطره، قرص یا پماد و یا تزریق تجویز میکنند. برای درمان زخم قرنیه ایجاد شده توسط ویروس هرپس سیمپلکس، پزشکان داروهای ضد ویروسی به صورت قطره چشمی و یا پماد توصیه میکنند. زخم قرنیه ناشی از قارچ، توسط قطرهای چشمی حاوی آنتی بیوتیکهای ضد قارچی درمان میگردند. اگر اسکار حاصل از زخم قرنیه در دید شخص اختلال ایجاد کند، پزشک ممکن است درخواست پیوند قرنیه دهد فرآیندی که طی آن قرنیه آسیب دیده خارج شده و قرنیه سالمی از فرد اهدا کننده به شخص پیوند زده شود. اگر زخم، قرنیه را سوراخ کرده باشد جراحی فوری جهت انسداد سوراخ و جلوگیری از ورود عفونت به کره چشم انجام میشود.
نوشتار مرتبط
